بیانیه جبهه ملی ایران – سامان ششم، در پشتیبانی از محمد نوریزاد

کارنامه سیاه جمهوری اسلامی در طی چهل و دو سال عمر خود با آسیب‌های جبران ناپذیری که به ملت و کشور ما زده آنرا بعنوان یکی مستبد ترین، فاسد ترین و منفورترین حکومت‌های تاریخ ایران ثبت کرده است. حکومتی که بجز دروغ و خشونت و غارت دارایی‌های کشور هنری از خود نشان نداده است.
امروز کشور ما به جایی رسیده که گورستان‌هایمان آباد، زندان‌هایمان پُر و جیب‌هایمان خالی و کشورمان ویرانه شده است. روزی نیست که ملت ایران در رسانه ها خبری از شرایط دهشتناک زندانیان سیاسی و آزادی خواه نشوند و از خود نپرسند که براستی گناه او جز انتقاد مسالمت آمیز از حاکمیت چه بوده؟
گناه بانوان آزادیخواهی چون گیتی پورفاضل و نسرین ستوده و نرگس محمدی ها چه بوده که باید رنج دوری از فرزندان و خانواده، حتی در شرایط بیماری کرونا، در زندان سپری کنند؟ گناه اسماعیل عبدی ها و کارگران و آموزگاران آزادیخواه که اعتراض هایشان صرفا صنفی و در راستای حقوق حقه ی خود است چه بوده که باید به زندان افکنده شوند؟
گورستان‌هایمان که دهها هزار آزادیخواه جانباخته در دهه شصت را در آغوش گرفته‌اند و نیز پذیرایی پیکرهای پاک صدها هزار جانباخته جنگ هشت ساله که عامل اصلی تداوم آن برای شش سال بیشتر همان سردارانی بودند که امروز ادعای نجات ایران را دارند. امروز هم شاهد فاجعه قربانیان بی‌شمار بیماران کرونا بواسطه ناتوانی و نابخردی وفساد آقایان هستیم.
زندان هایمان از همان بدو انقلاب ۵۷ مبدل به شکنجه‌گاه صدها آزادیخواه و مخالف استبداد مذهبی شد و از سویی دیگر هزاران جوانی که از فرط اقتصاد ویران ماحصل دزدی و چپاول و نابخردی وزیران و مدیران بیسواد به بزهکاری و اعتیاد روی آوردند. یک نمونه از خشونت و بیداد حاکمیت سررنوشت محمد نوریزاد در زندان است. چه گفت و چه کرد که باید به زندان بیافتد و با او چنین برخوردهای خشن و غیرانسانی صورت گیرد تا جایی که این مرد مبارز جان به لب رسیده از کوچکترین حقوق یک زندانی که تماس تلفنی با خانواده اش است محروم شود؟
رفتار وحشیانه برخی زندانبانان با زندانیان از جمله تزریق هشت آمپول به نهانگاه محمد نوریزاد ما را به یاد وحشیگری‌های آلمان نازی می‌اندازد. چرا باید ما باید هر روز اخبار ناگواری از شرایط محمد نوریزاد و صدها زندانی سیاسی دیگر بشنویم؟ آیا جمهوری اسلامی مشاعر خود را بکلی از دست داده است؟ به راستی حکومتی که خود را ابرقدرت (!) میداند فقط یک ابرذلیل است، چرا که از انتقاد مخالفان خود سخت می‌هراسد، بازداشت می‌کند و با داغ و درفش به جان آنان می‌افتد؟ این نشان اقتداریست که پیوسته ادعا می‌کنند؟!
ما در جبهه ملی ایران به عنوان یک سازمان آزادیخواه که از بدو استقرار حاکمیت مذهبی مورد ستم و محدودیت و بگیر ببندهای امنیتی و زندان بوده‌ایم، به سردمداران رژیم هشدار میدهیم که دست از آزار و زندان افکندن و شکنجه آزادیخواهان و خانواده هایشان بردارید و سرنوشت دیکتاتوری‌های مستبد و ستمگر را آیینه عبرت خویش نمایید، که آینده نزدیک است.
ما امروز رسما اعلام می‌کنیم که نگران سلامتی محمد نوریزاد بوده و ضمن محکومیت شدید رفتارهای ضد بشری با این مبارز آزادیخواه، جمهوری اسلامی را مسئول سلامت او دانسته خواستار آزادی بی قید و شرط ایشان و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در بند هستیم.
جبهه ملی ایران – سامان ششم
تهران، سوم اردیبهشت ۱۴۰۰خ