نامه سرگشاده: سخنی با رئیس جمهور… – جمال درودی
۱ خرداد ۱۳۹۶ | لینک کوتاه شده :
جناب آقای دکتر حسن روحانی، بعنوان یک هم وطن صمیمانه انتخاب جنابعالی را به سمت ریاست جمهوری ایران تبریک گفته و امیدوارم همچنان با عهد وپیمانی که با ملت بزرگ ایران بسته اید وفادار و صادق باشید.
ابتدا باید اقرار کنم من نیز از جمله کسانی بودم که درکنار چهارده ملیون دیگرهموطنانم دراین انتخابات شرکت نکردم، زیرا دربین تایید شدگان شورای نگهبان یک هم عقیده، یک هم رای، یک هم راه، یک هم پیمان ندیدم. همه آنان در یک خط فکری قرارداشتند وشاگردان یک مکتب بودند. متاسفانه در این انتخابات حقوق زنان، اقلیتهای مذهبی، اقلیتهای قومی، احزاب سیاسی و دگراندیشان، که بیش ازنیمی از ملت ایران را تشکیل میدهند مراعات نشده بود. بگذریم … شد آنطورکه خواسته بودند.!
آقای رئیس جمهور، شما بهترازهرکسی میدانید و آگاهید که این تعداد آراء نتیجه مبارزات وسوابق سیاسی شما درگذشته نبوده، بلکه تنها درک صحیح و واقع گرایانه ملت فهیم ایران در این برهه از زمان بود؛ زیرا مردم چنان در تنگنای قرارگرفته بودند که راهی جز آنکه بسوی شما بیایند نداشتند. ولی آرزو میکنم درطول مسیر، این رای به واقعیت بپیوندد و فزونی یابد و رای دهندگان امروز پشیمانان و نادمان از رای خود در فرداها نباشند و جنابعالی هم در پایان کار از خود سلب مسئولیت نکرده واین گفته باردیگر تکرار نشود:”من یک تدارکچی بودم”
آقای رئیس جمهور، جنابعالی درتمام سخنرانیها و مصاحبه های انتخاباتی و تبلیغاتی خود از هردری سخن گفتید و کلیدی نشان دادید که با آن هر قفلی را باز خواهید کرد. پرسش اینجاست که آیا با این کلید میتوانید پس ازسالیان سال قفل زنگ زده قفس آهنین آزادی را بازکنید واین کبوترزیبا و رنج دیده و پروبال خونین را درآسمان ایران به پرواز درآورید ..؟
آقای روحانی بدانید ومطمئن باشید تا آزادی در بند واسارت باشد نمیتوانید کوچکترین قدمی در راه سعادت وخوشبختی ملت ایران بردارید. ازشما میپرسم؟ بدون آزادی، استقلال وجمهوریت چه معنا ومفهومی میتواند داشته باشد؟! بیاد بیاورید انقلاب شکوهمند ۵۷ وپیام آنرا؛ مردم چه میخواستند و از چه رنج می بردند؟ جز آنکه تنها پیامشان آزادی و ازآنچه رنج می بردند استبداد وخود کامگی حاکم بر جامعه بود. مردم بپا خواستند و با خون جوانان خود انقلاب را به ثمررساندند، به آن امید که به اهداف خود خواهند رسید. آیا امروز ملت به آنچه میخواستند رسیدند؟
آقای رئیس جمهور، انتظارنداشته باشید که از صندوق رای، دموکراسی زاییده شود. این شما هستید که میتوانید دموکراسی را درجامعه نهادینه کنید. البته همگان میدانند که راهی ناهموار وبس دشواری در پیش دارید. چگونه میتوان در یک جامعهُ استبداد زده ودرفضای امنیتی، در راه منافع ملت قدمی برداشت؟ چگونه میتوان جامعه را بسوی دموکراسی سوق داد درحالی که درهای زندانها بروی آزادیخواهان ودگراندیشان ومنتقدان باز است؟ درحالی که قلمها شکسته است؛ درحالی که مطبوعات آزاد اجازه انتشار ندارند؛ درحالی که سانسور برجامعه حاکم است؛ درحالی که احزاب سیاسی اجازه کوچکترین فعالیتی ندارند؛ درحالی که خطوط قرمزدرهمه عرصه ها وجود دارد و ده ها از این مسایل.
ولی با همه این مشکلات باز هم براین اعتقادم که شما میتوانید با عنایت پروردگار و نیروی ایمان وعزم راسخ درکنارملت ایران برتمام مشکلات فائق آیید. شما منتخب اکثریت مردم ایران هستید وتنها باید در برابر ملت پاسخگو باشید وملت هم باید پاسدار رای خود باشد.
آقای رئیس جمهور، تاریخ وآیندگان درباره شما به درستی قضاوت خواهند کرد.
پاینده ایران
جمال درودی
عضوشورای مرکزی جبهه ملی ایران
دوم خرداد ۱۳۹۶