بمناسبت ۲۲ بهمن سالروزانقلاب ایران – جمال درودی دبیر شورای جبهه ملی ایران و اروپا  

انقلاب ایران افسانه شد…

۴۴سال پیش درچنین روزی انقلاب عظیم وشکوهمند ایران به پیروزی رسیدوکبوتران خونین بال آزادی درآسمان ایران به پروازدرآمدند.

انقلابی که نتیجه یک قرن مبارزه پیگیرملت بزرگ ایران وادامه انقلاب مشروطیت ونهضت ملی ایران بود، که طی سالیان سال با خون جوانان برومنداین سرزمین آبیاری شد. این انقلاب آسان بدست نیامده که این چنین آسان ازدست برود.

باتاسف ونگرانی امروزگروهی ازافرادظاهربین نسبت به اصالت انقلاب تردیدکرده اند وآنرابه نقدمیکشند وچنین نتیجه گیری میکنندکه انقلاب کاری عبث بوده،هرگزنبایدبه این طرزتفکرصحه گذاشت،به طوریقین باریشه یابی تاریخی ونگاهی به گذشته ومبارزات یکصدساله ملت ایران برای کسب آزادی، به این نتیجه خواهیم رسید که ایران دربسترانقلاب قرارگرفته بودوگزینه ای غیرازآن نداشت. انقلاب ایران یکی ازاصیل ترین وریشه دارترین ومردمی ترین انقلاب های جهان بود با آرمانهایی بزرگ وعالی، بنابراین نباید مصائب ودرگیریهای امروزسبب شودکه انقلاب شکوهمندایران ومردم رشید وبه پاخواسته وشهیدان درخون خفته آن را مقصربدانیم. البته براین باوریم که انقلاب ازمسیراصلی خود منحرف شده ولی انقلاب را تقصیری برگردن وتاوانی برعهده نیست.

رمزپیروزی انقلاب درآن برهه اززمان اتحادوهمبستگی همه ملت ایران، بااین شعارنهادینه شده بود«همه باهم–همه باهم». تمام گروههاوطبقات واحزاب سیاسی وروحانیون وروشنفکران، مسلمان وغیرمسلمان بدون درنظرگرفتن اختلافات مسلکی وسیاسی وعقیدتی درکنارهم وباهم موفق شدندرژیم استبدادی را سرنگون کنند. درآن ایام زنان ومردان وجوانان پرشورانقلابی سینه های خود را دربرابرمسلسل ها قرار دادندوبرلوله تفنگها که به قلب آنان نشانه گرفته شده بود شاخه های گل نشاندند. و بی پروا سربازانی را که قصدجان آنان راداشتنددرآغوش گرفتندوگفتند: «برادر،چرابرادرکشی» درزندانها راگشودند و زندانیان سیاسی راچون قهرمانهای ملی بردوش گرفتند وسرود آزادی سردادند به این امید که دیگرجرم سیاسی وزندان سیاسی نخواهند داشت. انقلابیون مجسمه های میادین را که نمادی ازاستبدادوحکومت مطلقه بودبه زیرکشیده وبراین باوربودندکه دیگردربرابربتی سرفرود نخواهند آورد. چه زیبا ودلنشین وبیادماندنی بود صحنه های انقلاب. میدیدیم که دختران وپسران آزادانه با یک دنیا شورواحساس جوانی درکنارهم روی تانک ها با مشت های گره کرده سرود پیروزمیخواندند.

امروزکه به پیرامون خودمینگریم ازآن آمال وآرزوهاچه بجای مانده…؟ هیچ …! درست مانند خاکستری باقی مانده ازکاروانی که نشان دهنده آنست که زمانی دراین بیابان سوت وکور، آتشی به پا بوده، گرمی ونوری داشته ، حال ازآنهمه شوروهیجان وامید تنها خاکستری سرد ومرده بجای مانده است.

گذرزمان و۴۴سال حوادث گوناگون ورویدادهای سهمگین چنان گردوغباری برپیکرانقلاب نشانده که دیگراثری ازآن دیده نمیشود. باتاسف امروزملت بزرگ ایران پس ازیک قرن مبارزه درراه آزادی در همان نقطه ای قرارگرفته که قرارداشت. وانقلاب شکوهمندایران به افسانه هاپیوست وقصه غصه ها شد.

متاسفانه امروزدرجایگاه آن زنان ومردان شجاع وآزاده انقلابی که تنهاوتنها دردوطن داشتندوهدفشان سربلندی وافتخارایران بود،گروهی ازجوانان ناآگاه ومتعصب جایگزین آنان شده اند.درحالیکه کوچکترین اطلاعی ازانقلاب واهداف آن ندارندوباتاریخ مبارزات ملت ایران بیگانه اند وفلسفه ورخدادهای بزرگ تاریخی وسیاسی واجتماعی ایران وعلل جنبش های مردمی وعناصرتکوین دهنده آن ناآشناهستند خود را وارث انقلاب ونگهدارنده وحافظ آن میدانند وبا خشونت هرچه تمامتربه انقلابیون دیروزمیتازند. سخنرانی ها واجتماعات رابه هم میزنند، دفاترروزنامه ها را ویران میکنند، محافل هنری را به تعطیلی میکشانند، به صورت دختران اسید میپاشند، ازدیوارسفارت خانه ها بالامی روندوآنرا به آتش میکشند، برعلیه منافع ملی شعارمیدهند، وخودسرانه بنام ملت تصمیم میگیرند.

شگفتا درشرائطی که زنان،کارگران،معلمان،دانشجویان،گروههای سیاسی اجازه برگذاری یک راهپیمائی مسالمت آمیزدرراستای احقاق حقوق قانونی خودرا ندارند وحتی شیفتگان راه مصدق نمیتوانند طبق سنت دیرین درآرامگاه آن بزرگ مردتاریخ ایران حضورپیدا کرده وبا نثارشاخه گلی ادای احترام کنند.

این سوال همیشه در مد نظر است که رهبر انقلاب چه کسی بود؟ آیا غیر از محمد رضا شاه پهلوی میتوانست کسی دیگر باشد؟! مردی که مدت ۳۷ سال با اعمال و رفتار خود ملت را بسوی انقلاب کشاند و او در آخرین روزهای واپسین چنین گفت .( ……شما ملت ایران علیه ظلم و ستم بپا خواستید .انقلاب ملت ایران نمیتواند مورد تائید من بعنوان پادشاه ایران و بعنوان یک فرد ایرانی نباشد……).

پاینده ایران – جمال درودی دبیر شورای جبهه ملی ایران و اروپا

۲۱ بهمن ۱۴۰۱