آسیب شناسی «سکوت در برابر اردوغان – شمس عبدالحمید

۱ دی ۱۳۹۹   |  لینک کوتاه شده :

▪️این روزها یکی از پرسش هایی که اغلب مردم کوچه و بازار از خود می پرسند این است که «چرا نظام جمهوری ا ا برای هر رویداد بین الملل- از کشته شدن یک سیاه پوست یا چند فلسطینی و سخنان رئیس جمهور فرانسه، در ارتباط با پیامبر اسلام- از صدر تا ذیل موضع گیری می کنند و متعاقب آن نیرو های خود جوش را برای ابراز انزجار به تظاهرات در مقابل سفارت مورد اتهام اعزام می کنند. امادر برابر سخنان سخیف دیکتاتور متوهم ترکیه و سخنان مجری برنامه جشن پیروزی باکو بر ارمنستان، علیه تمامیت ارضی ایران، تنها آقای ظریف مأموریت یافت تا نظری محتاطانه در صفحه تویتری خود ابراز نماید!! نه از موضع گیری رئیس کشور و رئیس دولت خبری شد و نه از تظاهر برادران و خواهران خود جوش!! گویی تمامیت ارضی ایران به اندازه تمامیت ارضی سوریه و فلسطین و مرگ یک سیاهپوست در آمریکا، ارزش ندارد!!
▪️پاسخ به این ابهام را باید در گزینش «راهبرد سراسر اشتباه» نظام در روابط بین‌الملل جستجو نمود: این راهبرد آشنا همان «قرار دادن تمام تخم مرغ ها درون یک سبد»، در هم زمینه ها می باشد. کژراهه سیاست گذاران کلان کشور در این است که با در گیر کردن ایران و نیرو های نظامی آن در چند جبهه، تمامی کشور های جهان، حتی کشور های همجوار، غیراز ترکیه و تا حدودی پا کستان را در جبهه تحریم علیه ایران قرار داده اند. وضعیت بگونه ایست که برای دور زدن تحریم ها، جمهوری اسلامی ایران وابستگی شدیدی به ارتباط خالی از تنش با ترکیه دارد. این است فلسفه سکوت و انفعال ایران در برابر درشت گویی عردوخان! از یک سو و انفعال در برابر قدرت نمایی باکو و جدا نمودن پیوند مرزی میان ایران و ارمنستآن از طریق ساخت «راه قراباغ، نخجوان- ترکیه» از سوی دیگر.